De stad Qwatar - Delicia

Qwatar is een stad. Het is een aardig grote stad. Het is nogal een uitgaansstad. Rondom het centrum vind je winkelcentra en gewone uitgaansgebieden, hoe verder naar de rand, hoe slechter het idee om aleen buiten rond te zwerven 's avonds laat.

Personen: infinityyyyy
regels: standaard

Ian stond ergens tussen de mensen in een of andere bar in een slechter deel van de stad. Ze hadden net opgetreden. Er hing nog steeds een soort enthausiaste opgewekte buzz in de lucht. Ook had hij nu zijn ware gedaante aangenomen. Nu liep hij rond met twee grote gekrulde zwarte ramshoorns op zijn hoofd en bestond zijn haar uit een vlammenzee van kleine blauwe vlammen. Hij toverde ergens een drankje vandaan en gooide het in een keer naar achter.

Haar blik schoot steeds heen en weer tussen de mensen die het tafeltje in de hoek van de bar voorbij liepen. Het was dat Gil niet door de deuropening paste, anders had ze nu dicht tegen hem aangezeten zodat hij haar kon beschermen voor de soms wel erg vreemde wezens die langsliepen. Ingeklemd tussen haar handen stond een glas dat gevuld was met een soort drankje dat haar wel een beetje deed denken aan wat ze altijd bij de stam dronk voor een ritueel. Die zorgde er altijd voor dat ze ontspande en haar geest de vrije loop kon laten gaan. Ze betwijfelde echter of dit drankje hetzelfde doel had, maar ze moest het ermee doen zolang ze in deze stad moest blijven. Ze had niet zoveel geld, wat te eten en te drinken kon ze er wel mee betalen, maar de rest moest ze op een andere manier regelen. Ze gaf een diepe zucht en wilde dat ze wist wanneer haar moeder's groepje krijgers nou eens zouden stoppen met zoeken naar haar.

Ian was ene beetje rond aan het lopen tot hij een meisje aan een tafel zag zitten. Hij schoof aan bij Arya en keek haar vragend aan. "Ik heb je hier nog nooit eerder gezien." zei hij vriendelijk. Ze kon zo zien dat ze hier niet op haar gemak was, haar blik verschoof de hele tijd en zag er een beetje gespannen uit. Hij glimlachtte. "Ik ben Ian." Hij sloot zijn ogen en nam zijn menselijke gedaante aan. De hoorns verdwenen en de vlammen veranderden in even blauw haar.

Is het de bedoeling dat ze er nu al echter komt dat hij hoorns en vlammend haar heeft? :p
~~
Stilletjes nam ze nog een slok van haar drinken tot haar blik viel op een jongen die aan kwam lopen. Ze moest eventjes nadenken waar ze hem eerder had gezien, maar bedacht toen dat hij net op het podium had gestaan toen ze binnenkwam. Ze volgde hem met haar blik tot hij voorbij het tafeltje zou zijn, maar tot haar schrik kwam hij tot stilstand bij haar tafeltje en schoof aan. Ze keek hem wantrouwig aan over haar glas en knikte langzaam. ' Dat kan zijn.' Zei ze op haar hoede waarna haar blik naar de bovenkant van de jongen zijn hoofd gleed. Ze schrok alleen nog maar meer van de hoorns en het vlammende haar dat ze daar vond. Maar al snel verdwenen die en ze knipperde even met haar ogen of ze het nou wel goed gezien had voor ze haar ogen weer op de zijne richtte. ' Arya' Zei ze zachtjes.

Het vlammende haar en de hoorns showt hij op dagelijkse schaal. Het voelt natuurlijker dan volledig mens. Maar is een verschil tussen een vriend met vlammend haar en ramshoorns te zien en dat hij de vorm van een huizenhoog demonisch monster gemaakt van vuur vuur en nog eens vuur aanneemt.
---
Ian glimlachte vriendelijk naar haar in de hoop dat ze zo wat relaxter zou worden. "Aangenaam Arya." Hij scande haar houding even. "Nog nooit eerder op zo'n plek geweest, of wel?" vroeg hij nieuwsgierig. Hij speelde met het glas waar zijn drankje net in had gezeten. Hij had zin in drank. Hij glimlachte naar haar. "Kan ik een drankje voor je meenemen?"

owh oke, k dacht ik vraag he tmaar even
~~
Arya stuurde een twijfelachtig glimlachje terug toen ze die van hem zag. Nu de hoorns en het vlammende haar weg was, leek hij best op een normaal mens, op zijn blauwe haar na dan. Ze haalde haar schouders op bij zijn eerste vraag en zei nog steeds zachtjes:' Niet echt nee.' Ze wendde haar blik af van zijn gezicht en richtte hem op het glas wat inmiddels leeg was. Kort knikte ze en zei:' Doe maar iets wat jij aan zou raden.'

Ian schudde zachtjes zijn hoofd. Wat ze hier deed was hem een raadsel, dit was niet echt eht soort bar waar je heenging als je er voor het eerst een ging bezoeken. Dit was het soort bar dat je meed. Hij liep naar de bar en bestelde wat oor hen beide. Hij ging er vandoor met een drankfles en voor haar cola. Hij had geen idee hoe goed ze tegen alcohol kon, maar hij ging geen risicos nemen. Hij zette het glas voor haar neer en ging weer tegenover haar zitten. Hij nam een vlinke teug uit de fles en zijn haar en ogen leken even een fellere kleur te hebben voor het weer terug ging naar de vreemde kleur die ze al hadden.

Zodra Ian weg liep ging Arya wat rechter op zitten en keek met gefronste wenkbrauwen de jongen na terwijl ze een hand door haar haren haalde zodat ze niet in de weg zaten. Hij leek wel aardig, maar zo snel zou Arya iemand ook niet vertrouwen. Toen hij terug was keek ze dan ook even naar hem terwijl hij uit de fles dronk en pakte daarna het glas om er even aan te ruiken. Het drankje prikkelde aan haar neus, maar het rook zoet en ze kon niet iets raars eraan ontdekken. Dus nam ze voorzichtig een slok. Toen bleek dat het lekker was, glimlachte ze even naar Ian als een soort bedankje. 'Ik zag je net op het podium, je bent best goed.' complimenteerde ze hem met een wat bredere glimlach.

Ian glimlachtte naar haar toen ze dronk. "Nog nooit eeerder cola gedronken?" vroeg hij een tikje plagerig. Hij nam weer een flinke teug uit de fles. Mensen zouden er een enorm probleem mee hebben omdat het zo sterk was, maar hij was geen normaal mens. Hij glimlachte naar haar. "Waar kom je vandaan. Je ziet er niet uit alsof je hier om de hoek opgegroeid bent."

Even was er een kleine grijns op Arya's gezicht te zien, maar die was weer net zo snel weg. 'Nee, toevallig is dit mijn eerste keer, maar het is wel lekker.' Legde ze uit waarna ze nog een slok nam van de cola die in haar mond prikkelde. Ze keek hierbij over de rand naar Ian terwijl die uit de fles dronk. Ze had die flessen wel vaker gezien, als de stam handel had gedreven met een ander volk, maar alleen de volwassenen hadden ervan mogen drinken dus ze had het zelf nooit geproefd. Haar nieuwsgierigheid was alweer gewekt en met een lief glimlachje vroeg ze: Mag ik dat eens proeven?' Over zijn vraag moest ze even nadenken, vertrouwde ze hem genoeg om te vertellen waar ze vandaan kwam. Het kon niet echt kwaad en als dat wel het geval was, stond Gilraen buiten om haar te helpen.' Dat klopt, ik ben van Du Gata stammen, de stam van Du Gata om precies te zijn.' Ze wist niet of Ian de stam kende, maar liet liever ook niet teveel los over haar identiteit.

Ian hield zijn fles omhoog. "Deze?" Hij schudde er even mee waardoor de inhoud heen en weer klotste. "Het is heel erg sterk, je kan beter maar een slok nemen. Iemand die nog nooit eerder cola heeft gehad zal ook niet gewend zijn aan dit spul." Hij schoof de fles over tafel naar haar toe. "Een stam... Ik ben niet echt bekend met die naam, sorry. Ik woon mijn hele leven al in steden." Hij grinnikte. "Deze stad is nu mijn territorium, niet dat er veel te verdedigen valt, geen enkele soortgenoot heeft intresse in deze plek."

Arya haalde haar schouders op bij zijn waarschuwing. ' We zullen zien.' Zei ze met een uitdagend glimlachje. Uitdagingen was ze altijd wel voor in, zelfs als ze zo onbenullig waren als deze. Ze pakte de fles en rook er net als bij de cola even aan. Je rook de aanwezigheid van alcohol erg goed en het gaf een wat brandend gevoel in haar neus. Voor ze een slok zou nemen, luisterde ze eerst even naar Ian. ' De meesten kennen ons niet hoor, dus dat maakt niet uit. Ik ken ook de meeste andere volken niet, die van jou ook niet.' Voordat ze zou reageren op zijn volgende woorden, nam ze een slok uit de fles. Ondanks de waarschuwingen van Ian en haar neus, was de hoeveelheid die ze naar binnengoot groot. Ze merkte al snel genoeg dat dat een fout was toen het als een gek begon te branden. Zo snel ze kon slikte ze het door en barstte toen in een hoestbui uit.

Ian grinnikte. "Nee we doen ons best redelijk onder de radar te blijven, er is meer dan een groepering die ons haat. Ik ben een Demora aangenaam." Toen ze begon te hoesten stond hij meteen op en liep naar haar toe. Gelijk pakte hij de fles terug. "Ik had je gewaarschuwd." Zei hij hoofdschuddend. Hij nam zelf een grote teug. "Ik ben de enige van mijn soort hier, alcohol doet ons niets." Hij glimlachtte naar haar. "Maar gaat het nu een beetje?"

Ze probeerde het hoesten te stoppen, maar het zorgde er alleen maar voor dat de tranen haar in de ogen sprongen, mede door het nog steeds brandende gevoel in haar keel. Ze moest wachten tot de hoestbui over was en kreeg ondertussen alles mee van wat Ian zei. Uiteindelijk toen ze weer op adem was gekomen, knikte ze kort om duidelijk te maken dat het ging. Ze keek op naar Ian met nog steeds wat glinsterende ogen door de tranen en glimlachte even. ' ja het gaat wel weer, ik snap niet dat je een hele fles van dat spul op kan krijgen, het zou me niet verbazen als het een weg door je ingewanden kan branden.' Ze grinnikte even en pakte snel haar cola er weer bij om daar een slok van te nemen.

Ian grinnikte. "Tja, ik ben geen mens weetje, alcohol heeft geen invloed op mijn mensen. Tenminste, niet zoals bij jullie. We vinden het geweldig omdat het goede brandstof is." Hij glimlachtte en leegde de fles. "Maar, gezien het feit dat je hier nog nooit geweesd bent, wat vind je er van tot nu toe."

Arya luisterde met een nieuwsgierige blik naar Ian. 'Nou dan zijn jullie wel een raar stelletje wezens.' Besloot ze grinnikend en draaide een lok haar om haar vinger. Bij zijn vraag keek ze even rond door het wat sombere café. 'Mhh het gaat wel, ik ben wel een paar leukere tegengekomen op weg hierheen. Niet dat ik dat zou kunnen betalen. Ik kan nog net aan wat te eten komen hier, laat staan dat ik een slaapplaats kan permitteren.' Zei ze rollend met haar ogen. Dat was iets waar ze niet goed over had nagedacht, bij hen in de stammen deden ze het nog in natura en hadden ze geen geld.

als het niet lukt om hem niet gemeen te laten zijn, mag hij best een beetje gemeen zijn hoor, Arya verdedigt zich daar wel tegen :p

Dat is het niet, maar het is moeilijk om te bedenken hoe hij in charackter kan reageren zonder belachelijk veel als een engert en verkrachter te klinken.
--
Ian glimlachtte. "Beste Arya, je zou bij mij, bij ons, kunnen logeren. Ik deel een apartement met de rest van de band." Hij glimlachtte. "Er is altijd plek op de bank, als je een plekje nodig hebt om te slapen." Hij keek haar vragend aan. Hij hoopte dat het niet al te erg klonk alsof hij een of andere engert was.

ah ik snap het X)
~~
Toch wat verrast door het aanbod, keek ze twijfelend weg van Ian's vragende blik. Een bank was beter dan op de straat slapen, en ze had niet het idee dat Ian iets slechts in de zin had. Daartegenover stond wel dat er natuurlijk ook nog de andere jongens waren, die ze nog helemaal niet kende, laat staan dat ze Ian echt kende. Het duurdenog even voor er uit haar mond kwam:' Mmh misschien, daar moet ik nog even over nadenken... en je beter leren kennen.' Bij de laatste woorden kwam er weer een klein glimlachje om haar lippen alsof ze wilde zeggen dat het haar leuk leek om hem wat beter te leren kennen.

NEW
----

Ian stond op het podium. Dit was de plek waar hij zich het meest thuisvoelde. Op ene podium, met een microfoon in zijn handen. De rokerige bar was al aan het vollopen. Achter hem waren zijn vrienden een geluidscheck aan het doen en alles nog even snel goed stemmen. Hij dacht weer aan de jongen die hij laatst had ontmoet op een strand. Hij had niemand verteld over zijn ontmoeting. Ze hadden er niets mee te maken. Hij baalde er zwaar van dat hij, net toen hij ene connectie voelde met iemand, het weer meost verkloten. Hij werd uit zijn gedachten geschud door een tik op zijn schouder. Een meisje met schouderlang blauw haar, aan de zijkanten van haar gezicht afgeschoren, glimlachte naar hem. Ze zag de vragende blik op zijn gezicht en plukte aan een snaar. Ohja. Hij werd geacht hier op te treden. Hij glimlachte naar haar en pakte de microfoon weer beet. Hij zei snel wat introducerende woorden en er werd achter hem begonnen met spelen.

I once knew a girl
In the years of my youth
With eyes like the summer
All beauty and truth
In the morning I fled
Left a note and it read
Someday you will be loved.

I cannot pretend that I felt any regret
Cause each broken heart will eventually mend
As the blood runs red down the needle and thread
Someday you will be loved

You'll be loved you'll be loved
Like you never have known
The memories of me
Will seem more like bad dreams
Just a series of blurs
Like I never occurred
Someday you will be loved

You may feel alone when you're falling asleep
And everytime tears roll down your cheeks
But I know your heart belongs to someone you've yet to meet
Someday you will be loved

You'll be loved you'll be loved
Like you never have known
The memories of me
Will seem more like bad dreams
Just a series of blurs
Like I never occurred
Someday you will be loved

You'll be loved you'll be loved
Like you never have known
The memories of me
Will seem more like bad dreams
Just a series of blurs
Like I never occurred
Someday you will be loved
Someday you will be loved

De jongen sprong van de rug van Kiba af en keek naar de stad die voor hem lag. Hij nam diep adem en sloot voor kort zijn ogen om de herinneringen van vroegen op te halen. Hij was nooit een lievertje geweest, alleen door de fouten die hij had gemaakt was hij uit zijn familie gegooid. Kiba kwispelde met zijn donzige, witte staart, voelde zich weer thuis. "Kiba je weet dat je teveel opvalt in de stad en ik wil het risico niet nemen dat ze je gaan vangen. Ook al bestaat er maar een kleine kans" de wolf drukte zijn snuit tegen de wang van Ayden en waarschuwde de jongen om voorzichtig te zijn. Ayden liep met zijn handen in zijn broekzakken de stad in. Deze keer droeg hij een zwarte broek met kettingen eraan. Daarop een grijze shirt. Daarop droeg hij een zwarte jack waardoor zijn ogen donkerder leken als normaal. Een vrij badass stijl had hij vandaag omdat hij de woorden van Ian nog herinnerde. Zijn haren waren los die over zijn schouders vielen als een doek on stage. Desondanks leek hij vandaag alles behalve vrouwelijk. Veel sexier en misschien zou Ian hem niet herkennen. Via via kwam hij op de plek waar hij Ian op het podium zag optreden. De jongen stond tegen de muur, beetje verstopt zodat hij van een afstand kon kijken. Alleen luisteren en wanneer het zou zijn afgelopen verdween Ayden weer. Dat was de jongen tenminste van plan.

De laatste maand begon het op te vallen dat er mensrn waren die fan zijn. Die paar handjes vol mensen die regelmatig komen kijken. Tijdens het zingen doorzocht hij de menigte, op zoek naar bwkende gezichten. Hij haperde haast onmerkbaar toen hij een bijzonder iemand herkende achterin. Ayden. Ze speelden netjes de setlist af. Met het liedje zat er meer energie in. Na jet laatste liedje sprong hij van het podium en trok door de menigte. Normaal ging hij rechtstreeks naar de bar, maar nu was het anders. Hij stopte bij Ayden. De normaal 'stoere' jongen leek een beetje overdondetd. "Jij...Waarom?" Vroeg hij verward. Ayden zag er zo goed uit, maar het was al duidelijk. Geen intresse. Fuck life, wat deed deze verleiding op zijn pad. "Ik had je niet verwacht.l" no shit shrlock. Hij kon zivh wel voor zijn kop slaan. Wist hij nóg meer manieren om zich voor paal te zetten, of was dit wel genoeg voor vandaag.

Het beviel hem wel, de band. De liedjes die hun produceerde, de stem van Ian, alles klonk aangenaam. Ayden bleef van begin tot eind. Wanneer hun klaar waren met spelen duwde hij zichzelf van de muur af en was van plan om weg te gaan. Uit het niets sprong Ian zo voor zijn neus waardoor Ayden geschrokken tegen de muur aanstond. Hij zag er echt heel goed uit en zijn lichaam leek meteen op Ian zijn aanwezigheid te reageren. Ayden keek vanuit zijn ooghoeken of mensen naar hun stonden te kijken, gelukkig leek niemand voor hun te interesseren. “Wat een begroeting. Ik heb beloofd om ooit eens te komen kijken nietwaar? Wil je dat ik wegga?” De jongen probeerde zo koel mogelijk te kijken. Zijn koele uitstraling maakte zijn sex appeal veel aantrekkelijker. “Ik had mijzelf ook hier niet verwacht. Als nog moest ik aan je denken, aan je band. Mijn nieuwsgierigheid heeft mij hier naartoe gebracht. Dusss…. Hoe gaat het?”

Ian keek nog steeds verbaasd naar Ayden, maar begon zijn houding terug te vinden. Met een hand ging hij door de gele vlammen met rode toppen die nu zijn haar vormden, alsof het echt haar was. Hij sloot zijn even gele ogen. Rustig blijven. Dit is een enorme verassing ja, maar nu moest hij niet te ver gaan.

“Wat een begroeting. Ik heb beloofd om ooit eens te komen kijken nietwaar? Wil je dat ik wegga?”

Ian schudde snel zijn hoofd waardoor de vlammen een beetje wakkerden. "Nee, nee, nee ga niet." Zei hij snel. Okee nu begon hij sneu te klinken. Hij ging rechtop staan om er nog iets beter bij te staan. "Ik vind het geheel oke als je komt kijken. Geweldig zelfs"

“Ik had mijzelf ook hier niet verwacht. Als nog moest ik aan je denken, aan je band. Mijn nieuwsgierigheid heeft mij hier naartoe gebracht. Dusss…. Hoe gaat het?”

Ian glimlachtte tevreden. Hoe het ging was ene veilig onderwerk waar hij neit over zijn gedachten zou struikelen en niets zinnigs kon zeggen. "Het gaat goed. De band heeft ene paar vaste toeschouwers en we worden af en toe voor grotere plaatsen gevraagd, dus we gaan geweldig." Hij glimlachtte.