Ilitowoestijn - Ilito

Ook Ruby ging zitten en nam ook een hap. Ze kauwde even terwijl ze nadacht en haalde toen haar schouders op. "Naar water." Zei ze met een glimlach toen ze de hap had doorgeslikt. "Het maakt me verder niet zo heel veel uit, als ik eerlijk ben." Zei ze tegen hem. Swan was gaan staan en strekte zijn vleugels. Hij had te lang stil gezeten. "Even mijn vleugels strekken." Zei hij en vloog omhoog om even een rondje te maken.

Deke keek de zwaan na terwijl die omhoog vloog en ergens daarboven Lea ontmoette. "Weet je, eigenlijk is het ook best logisch dat jij richting water gaat," zei hij lachend en er schoot een nieuw idee bij hem te binnen. "Misschien ga ik wel langs de kust in de richting van Delica." Hij haalde zijn schouders weer op en keek naar Ruby, net iets langer dan normaal was en zo zat hij bijna onbeleefd te staren. Hij keek op, schudde zijn hoofd en zag hoe Lea voor hen landde.

Ruby glimlachte een oprechte blije glimlach naar Deke voordat Lea voor hen landde. "Misschien kunnen we een tijdje samen reizen." Stelde ze voor en at daarna haar broodje rustig op. Ze stond op om uit haar tas haar waterfles te pakken en dronk een paar slokken. Ze keek richting Deke. Ze zou het leuk vinden om een tijdje met hem rond te trekken. Het was gezellig geweest gisteren en misschien... Ze hield een beetje warrig haar hoofd schuin en verzette haar gedachten.

"Ja, dat zou leuk zijn," zei Deke en hij kon er niets aan doen dat hij begon te glunderen. Toen hij dat merkte werd hij zelfs een beetje rood en hij wendde zich af. Lea had een zelfvoldane glimlach op haar mond staan, ze lachte bijna nooit. Nu was het een zuinig, sierlijk glimlachje. Deke vroeg zich wel eens af hoe het zou klinken als een sfynx zou lachen, maar dat zou hij nooit horen. "Maar dan vertrekken we straks dus richting de kust," stelde hij vast en hij keek vragend van Lea naar Ruby. Ruby om dat te bevestigen en Lea kon hen vertellen waar ze dan heen zouden moeten.

Ruby begon de speldjes in haar haar te doen zodat niet alles voor haar ogen zat en knikte. "Ja, dat is goed." Zei ze tegen hem en enthousiast klapte ze even zacht in haar handen. Ze was gaan reizen om alleen te zijn, maar nu werd ze niet gedwongen om bij iemand te zijn. Het was uit vrije wil. Hij zag haar als het goed was ook niet als een zwak onserieus meisje, ook een pluspunt. Swan kwam weer naar beneden en keek met een tevreden blik naar het vrolijke gezicht van Ruby. Hij wist wanneer haar vrolijkheid echt was en wanneer niet.

"Nou, dan zal ik mij maar is gaan omkleden," zei Deke en hij kroop in zijn tent. Even later kwam hij er omgekleed weer uit, een openhangende blousse en een broek. "Mensen wat is het warm in die tent," merkte hij op toen hij zijn staf pakte en alles magisch in zijn tassen liet zweven. Hij veegde het zweet van zijn voorhoofd. "Ik snap die woestijn niet." Hij sjorde zijn tassen dicht. "'s Avonds wordt het van de ene op de andere seconde ijskoud, de volgende ochtend is het binnen een seconde niet meer uit te houden." Hij bevestigde de tassen op de rug van Lea en keek naar Ruby. "Ik stel voor dat we gaan vliegen, dan komen we boven hopelijk in wat coolere luchten terecht."

Ruby had ook alles opgeruimd en slingerde de tas om haar schouder. "Daarom heb ik ook behoefte aan wat normaler land. De temperaturen zijn daar over het algemeen wat dragelijker." Zei ze en klom behendig op Swan. Even begroef ze haar gezicht in de zachte veren. "Ja, dat lijkt me een goed idee." Swan strekte haar vleugels en vloog omhoog. Ruby zorgde ervoor dat ze goed zat, maar Swan zou haar nooit laten vallen. Ze keek naar Deke en daarna om zich heen of ze kon zien welke kant ze op moest.

Deke knoopte zijn blousse dicht, want het zou wel wat koeler zijn daarboven, en ging op de rug van Lea zitten. De sfynx zette zich af en had nog nauwelijks met haar vleugels geslagen toen ze op gelijke hoogte met Ruby en Swan waren. Ze wees met haar voorpoot in de richting die ze moesten gaan en begon toen te vliegen. Aan de horizon verried een dunne, donkerder blauwe streep dat daar een zee lag.

Gaan we ergens anders verder?

Ook Swan begon te vliegen, ongeveer naast Lea. Hoewel Ruby zich liever wat dichter bij de grond begaf, genoot ze van het prachtige uitzicht en keek ook richting de horizon. De zee, prachtige koel water. Ze glimlachte en keek naar Deke. "Mooi uitzicht." Zei ze boven de wind uit en ze hield Swan wat beter vast doen hij wat sneller ging. Haar blauwe wapperde alle kanten op als de golvende zee daar ergens in de verte.

Ja, is goed. Zal ik een strand aanmaken of iets als dat?

Jup, ik zat ook aan zoiets te denken.