De kustlijn - Quta

'Nou het was in ieder geval mooi' zei ze met een glimlachje. 'Maar waar kom je vandaan? En waar ga je heen?' vroeg ze hem, nieuwsgierig naar zijn verleden, heden en toekomst. Dat was ze bij veel mensen omdat het interessant was verhalen te horen. Verhalen die minstens zo interessant waren als die van zichzelf.

Lloyd knikte nog een keer naar haar, nu als bedankje voor weer een compliment. "Waar ik vandaan kom?" Herhaalde hij langzaam en hij dacht na over haar vragen. "Lamia is mijn Volk. We gaan en staan waar onze muziek ons brengt." Zei hij langzaam tegen haar en glimlachte. Als een eenheid trokken ze door de wereld, hoewel dat snel afgelopen zou zijn. Hij zou zich binnenkort scheiden van de groep, van zijn familie.

'O, kun je daarmee leven? Met die verplichting aan je volk?' vroeg ze hem nieuwsgierig. 'Ik niet, ik ben weggelopen' gaf ze hem als nadere uitleg en ze ging gemakkelijk op de grond zitten omdat staan zo ongemakkelijk voelde voor een lange tijd, en ze hoopte toch echt op een langer gesprek met deze interessante vreemdeling.

Kort keek Lloyd naar het meisje, niet van plan om te gaan zitten. "Ik heb niets gezegd over verplichtingen." Zei hij tegen haar. Dat was zijn zaak, waar hij binnenkort vanaf zou zijn. "Ik zal mijn zin even verbeteren. Ik ga en sta waar mijn muziek me heen brengt. Meestal ga ik dus gewoon waar het me het beste uitkomt." Zei hij op een rustige toon en sloeg zijn armen over elkaar. "En met wie heb ik het genoegen?" Vroeg hij.

Liz glimlachte verontschuldigend. 'Sorry. Maar dat tweede klinkt herkenbaar' zei ze en ze ging met haar hand door haar haren. 'Ik ben Elizabeth, maar noem me maar Liz, als dat makkelijker is' zei ze een beetje bedachtzaam, hij leek een type dat wel van authentieke namen hield dus misschien vond hij het fijner om haar Elizabeth te noemen. 'En jij?'

"Elizabeth." Herhaalde Lloyd kort haar naam en knikte naar haar. De glimlach rond zijn lippen was nog altijd een beetje flauwtjes, maar hij was er wel. Hij was gebruikte inderdaad liever de volledige naam van mensen. Hij was netjes, beleefd. Het zat in zijn karakter. "Aangenaam." Zei hij beleefd en keek haar aan. "Ik ben Lloyd." Stelde hij zich aan haar voor en voorzichtig ging hij toch maar naast haar zitten.

Mako had vandaag Ayu uitgenodigd voor een lekker dagje aan de kust. De man had alles in de puntjes uitgewerkt. Er lag een groot strandlaken op het zand met een parasol in het zand gevestigd, een mand vol met eten, een koelbox met genoeg drank en overige spullen. Natuurlijk was de man de zonnebrandcrème, olie en zonnebrillen niet vergeten. Hij had tegen Ayu gezegd dat ze alleen een bikini moest dragen voor de ‘verrassing’. Ayu in een bikini zien, wat een prachtig zicht zou het voor de man zijn. Zijn lange, blauwe haren wapperde zachtjes in de wind. Hij had stiekem al een duik in het water genomen waardoor zijn haren plat waren geworden. Dit bracht zijn aantrekkelijkheid een niveau hoger. Als je Mako net uit bed zag stappen was de man nog een goddelijkheid om te zien. Alle vrouwen hadden hem hier aan de kust staan bekijken. Maar de man had geen enkel oog gehad voor een andere vrouw want hij had al iemand. Iemand die zijn wereld van zijn stuk bracht. Deze man was een echte romanticus. Hij bekeek zijn lichaam, afgetraind, een six pack en een mooi kontje in zijn zwembroek. Daar fluisterde de dames altijd over. Nu ging hij op het strandlaken liggen met zijn armen onder zijn hoofd gerust. Zijn ogen waren gesloten terwijl hij de zeelucht diep insnoof. Heerlijk.

Spoiler:

Ayu had onder haar omslagdoek een kleine bikini aan die haar lichaam goed liet uitkomen. Ze had haar lichaam nog bedekt omdat ze geen zin had om alleen in haar bikini rond te lopen. Wat dat betreft was ze ontzettend onzeker. Al zat vrouwen had ze naar haar lieve vriend zien kijken. Soms vroeg ze zich af wat Mako eigenlijk precies in haar zag. Het waren dingen die ze nooit met hem zou bespreken. Bang dat hij zich dan zou beseffen dat hij niet bij de juiste vrouw was.
Een glimlach verscheen op haar gezicht toen ze Mako op het strand zag liggen. Hij was niet perfect, natuurlijk had zij ook haar dingetjes die ze minder vond aan hem, maar ze hield van hem en hij maakte haar gelukkig. Haar lichaam wierp een schaduw over dat van hem heen toen ze naast hem kwam staan. Ze boog zich voorover en drukte haar lippen op die van hem. 'Hallo,' zei ze met een glimlach tegen hem.

Waar de meeste van schrokken wanneer zij Mako voor het eerst zagen was zijn lengte. De man reikte tot 2 meter 10. Sommige volksliederen konden zelfs tot 2.50 of 2.60 reiken, dat noem je pas lang. Mako kwam zelden iemand tegen die qua lengte langer als hem was. Hij frummelde heel even aan het touwtje wat om zijn hals ruste. Zijn ogen waren nog steeds gesloten terwijl hij de warmte van de zonnestralen over zijn benen voelde tintelen. Wanneer de man een schaduw over zich voelde opende één van zijn ogen om een charmante glimlach over zijn lippen te laten sieren. “Hallo schoonheid” zei hij op een flirtende, begerende toon terwijl hij zijn ogen sloot wanneer hun lippen in aanraking kwamen. Ayu zag er schitterend uit in het zonlicht maar ook als de zon niet scheen bleef zij voor hem de schijnende ster. Zoveel hield hij van dit meisje en niemand kon aan Ayu tippen. Als Mako iemand had gevonden dan kon hij daar jaren mee samen zijn. Hij was geen man die overspel zou plegen want daar zou hij nooit mee kunnen leven. Ayu pijn doen? Nee daar moest hij niet aan denken. Als ze huilde stond hij voor haar klaar om haar tranen te kunnen opvangen en weg te kussen. “Verrassing!” Zei de man lachend terwijl hij nu even op stond en het zand van zich afklopte. “Een dagje aan de kust leek mij wel heerlijk nu het zo warm is. We moeten er nu nog van profiteren voordat het morgen alweer daalt”

Ayu glimlachte, ze vond het over het algemeen niet leuk om verrast te worden, maar van Mako vond ze het altijd geweldig. Het was leuk om te merken dat iemand speciaal voor jou dingen regelde en verzorgde. 'Ik denk dat het een super plan is,' zei ze met een glimlach waarna ze hem nog een kus gaf. Ze merkte gewoon hoe verschillende dames op het strand jaloers haar kant op keken en ze wilde laten merken dat Mako bij haar hoorde, dat ze allemaal geen kans maakte. Ayu maakte zich weer los van Mako en gooide haar omslagdoek naast haar in het zand. Hierdoor onthulde ze haar mooie lichaam wat gestoken was in die minibikini.
Ze was blij dat ze eventjes kon ontsnappen van thuis, haar vader was dan wel niet blij met haar relatie met Mako maar hij vond het beter dan dat ze uren door het bos heen zwierf. Hierdoor was het redelijk gemakkelijk om naar Mako toe te gaan, haar vader wist immers wat er gebeurde als ze niet mocht gaan.
Verlangend keek ze eventjes naar het water, daar zouden ze straks wel in gaan zwemmen. Ayu was niet een persoon dat gemakkelijk lang stil kon zitten, ze was dan ook niet het meisje dat uren in de zon zou gaan bakken alleen voor een bruin kleurtje. Als ze al een bruin kleurtje kreeg was dat eerder omdat ze zoveel buiten was dan dat het kwam omdat ze in de zon ging liggen bakken.

Hij wist natuurlijk dat Ayu niet van verrassingen hield maar toch deed hij dat. Misschien zou haar mening eens gaan veranderen en zou de dame het leuk vinden om voortaan verrast te worden, je weet maar nooit. "Een superplan? Dus je vond het niet vreselijk?" Mako's stem klonk hoopvol terwijl zijn blauwe ogen op haar waren gericht. Nu kreeg de man nog een kus maar hij wilde niet dat het stopte. In plaats daarvan sloeg hij een arm om haar middel zodat hij Ayu dicht tegen zich kon aantrekken. Hij was langer als haar waardoor hij op haar neer keek met een charmante glimlach. Nu maakte zij zich los om haar omslagdoek naast haar in het zand te gooien. Haar schitterende lichaam verblinde hem haast. Zijn hart leek wel een sprong te maken bij dit uitzicht, hij hield zoveel van haar. Mako keek even naar de zee, keek terug naar Ayu en dan weer naar de zee. "Ik zie gewoon dat je wilt zwemmen dus waar wachten wij nog op?" Zijn grote hand sloot zich om haar smalle hand terwijl hij hun vingers verstrengeld. Daarna trok hij Ayu mee naar het water.

Ayu keek hem nog steeds glimlachend aan. 'Het plan was goed, maar de volgende keer ga je het wel weer gewoon vertellen,' zei ze met een speelse glimlach. Ze vond zijn ideeën meestal leuk, alleen kon ze er niet tegen dat hij het altijd als verrassing wilde houden.
Zodra Mako voorstelde om te gaan zwemmen brak er zowaar nog een grotere glimlach op haar gezicht door. Ze rende achter Mako aan, ze probeerde hem bij te houden alleen met zijn veel langere benen was hij altijd net iets sneller. Behalve als hij inhield. Ayu rende de branding al in, het koele water klotste langs haar voeten. Al snel lag ze in het water waarbij ze Mako meetrok. Ayu zelf kon op deze plek al niet meer staan, hoewel ze dacht dat Mako de zandbodem nog makkelijk kon voelen. Weer drukte ze een kus op zijn lippen, ze was gewoon zo ontzettend blij dat ze bij hem was. Dat ze hem mocht aanraken en kussen wanneer ze dat maar wilde.

“Nouuuu… Daar moet ik toch even over nadenken hoor! Ik vind verrassingen juist zo leuk!” Hij kon zijn brede grijns gewoon niet onderdrukken. Hij wist dat Ayu gewoon duidelijk niet van verrassingen hield en soms het zat was dat Mako alles als een verrassing plande. “Oké, volgende keer zal ik het gewoon vertellen” Dat vond hij wel een compensatie. Zodra hij voorstelde om te gaan zwemmen brak er zowaar nog een grotere glimlach op Ayu’s gezicht door. Zijn vriendin rende hem achterna maar zo makkelijk liet Mako zich niet gewonnen. Hij was langer als haar dus 1 stap voor hem waren 2 stappen voor haar. Hij voelde hoe het water over zijn voeten stroomde, meteen werd zijn lichaam al verkoeld. Hij sprong en nam een duik in het water. Wanneer hij boven kwam stond hij tegenover Ayu. Hier waar hij nu stond kon zij vast niet meer staan. Weer drukte ze een kus op zijn lippen, niet dat je hem hoorde klagen. Nee Ayu mocht hem zovaak kussen als zij wilde. “heerlijk!” Zijn ogen schitterde door de zon die erin scheen.

Ayu liet haar vriend los en dook onder water. Ze zwom een stuk en kwam uiteindelijk weer naar boven. Ze vond het water heerlijk. Ze hield dan wel niet van verassingen, maar deze verassing was super. Gewoon omdat hij van Mako af kwam en ze van hem hield.
______
Sorry voor het korte stuk ben een beetje druk

In het water leek Ayu wel een schitterende zeemeermin. Haar lange, bruine haren glansden prachtig in de zon, haar ogen leken wel groter, betoverend en haar huid schitterde door de zon die er op scheen. Zouden anderen haar ook zo zien zoals hij haar zag? Hij betwijfelde het. Hij zwom haar achterna en tilde haar uiteindelijk op. “Nu ga ik je lekker in het water gooien. 1…2….” En hij had drie nog niet gezegd en gooide Ayu al wat verderop. Hij moest lachen en zwom snel naar haar toe om zijn armen om haar heen te kunnen slaan. “Ik heb een idee, zullen we een speedboot huren? Dan ergens midden in de zee stoppen en dan lekker picknicken op de boot?” Mako vond het wel een goed idee.

___
Maakt niets uit!