De wilde sinaasappelboomgaard

Lilith had een jurk aan die haar schouders bloot liet en die aan de randen van haar mouwen en haar hals een rood lint had. De jurk liep wijd uit en eindigde nog net boven haar knieën. Daaronder had ze laarzen die haar benen nauw omsluitte. Ze had in haar hand een klein leren rugtasje die nu al haast helemaal vol zat met sinaasappelen. Dalion had het nodig voor iets waar hij mee bezig was en het was lekker door het eten heen. En ze moest even alleen zijn, de tovenaar ging naar de markt iets verderop en Lilith had absoluut niet mee gewild.

Elijah liet Zircon lande, hij kwam niet heel vaak buiten Ebalt. Hij had het daar druk genoeg om zich druk te maken over de rest van de wereld. Maar af en toe ging hij samen met zijn draak een vlucht maken, gewoon omdat ze beide af en toe frisse ucht nodig hadden. Inplaats van de stank uit de grachten in de stad. En voor Zircon was het goed om af en toe een flinke tocht te maken. Elijah sprong van de rug van de draak af en strekte zijn armen uit, dat er iemand anders aanwezig was, had hij niet door.

Lilith kwam net achter een boom vandaan toen ze een draak zag landen. Haar ogen werden groot en ze wilde weer wegduiken. Maar toen kreeg ze door dat het maar één jongen was en geen mensenmassa. Dus bleef ze staan en keek met haar nieuwsgierige blik naar de jongen een paar meter van haar vandaan. Ze had een sinaasappel in haar handen en was bezig geweest hem te pellen. Ze nam er kort een hap van en sloot even haar ogen om van de sappige smaak te genieten. Daarna slikte ze het door en opende haar ogen weer," Hallo." Zei ze met haar vrolijke stem en ze deed een stapje naar de jongen toe.

Elijah kon niet zeggen dat hij niet schrok van de plotselinge 'hallo' die kwam van de gestalte die achter een boom vandaan kwam. Hij was te druk bezig met een paar sinaasappels plukkenom die aan zijn draak te geven als bedankje voor de vlucht. Snel draaide hij zich om, waar hij een jong, vrouwelijk gestalte zag staan. "Ehm, hallo."groette hij terug, maar hij kon het niet laten om even zijn blik over haar heen te laten gaan.

Lilith moest lachen toen ze door kreeg dat ze de jongen had laten schrikken," Verdiende loon, ik schrok van jou en je draak." Met een behendige zwaai gooide ze haar rugtas weer op haar rug en keek even om zich heen. Ze had hier daarnet ook al een paar giftige planten gevonden, misschien lagen er hier meer.... Haar blik gleed weer terug naar de jongen en ze stak haar hand naar hem uit," Ik ben Lilith, met wie heb ik het genoegen?" Daarna had ze in haar ooghoeken toch de giftige plant gevonden. Nog voordat hij haar hand kon schudden liep ze langs hem heen naar de boom met aan de onderkant de giftige planten. Ze pakte uit haar tas een leren handschoen en trok een deel van het plantje eruit en stopte het in een zijvak van haar tas. Nadat ze dat had gedaan draaide ze zich weer om en vroeg toen alsof hij nog geen antwoord had gegeven, want als hij dat wel had gedaan dan had ze het niet gehoord," Met wie had ik het genoegen?" Er was een stralende lach op haar gezicht zoals altijd en alsof ze net niet ontzettend onbeleefd was. Lilith leek er altijd wel mee weg te komen.

Elijah had niet doorgehad dat ze iemand aan het schrikken hadden gemaakt. "Oké, dan heb je gelijk." hij lachte eventjes naar haar. Het meisje was naar hem toegelopen en had haar hand uitgestoken en stelde zich voor als Lilith, "mooie naam." complimenteerde hij haar, maar voor hij verder wat kon zeggen was de aandacht van het meisje van hema fgegaan. HAar aandacht was gericht op een bepaald soort plantje, hij had geen idee wat voor plantje het was. Hij was wat dat betreft een echte stadsjongen. "Ik ben Elijah." stelde hij zich voor toen de aandacht van Lilith weer terug op hem was. "Is dat zo'n speciaal kruid of iets dergelijks?"

Lilith glimlachtte vrolijk en begon heftig te knikken," De tovenaar met wie ik reis is opzoek naar een tegengif voor dit giftige plantje. Maar voordat je iets kan genezen moet je weten wat het veroorzaakt. Dus ik moest hem meenemen als ik hem zag." Het was een erg geloofwaardige leugen en Lilith bracht het alsof je er ook niet aan zou moeten twijfelen. Het was gewoon de waarheid klaar. Daarna dacht ze even na over de naam," Had Elijah niet een betekenis. Laat me even denken...." Even kwam er een bedenkelijke blik in haar ogen maar die verdween al snel toen ze haar schouders ophaalde en weer stralend begon te lachen. Even ging ze met haar hand door haar haren heen en hield haar hoofd even schuin terwijl ze de jongen voor haar eventjes goed bekeek." Je bent knap." Sprak ze toen haar gedachte uit.

haha die alexandra durft geloof ik niet te antwoorde, ze is vandaag nog online geweest maar heeft nergens op gereageerd
-
Elijah had geen enkele reden om aan de verklaring van Lilith te twijfelen. Hij had geen verstand van planten, laat staan van medicijnen. "Dus je reist met een tovenaar mee?" concludeerde hij. Hijzelf zou nooit rond gaan reizen, ondanks dat hij een tovenaar was. Je kon het egoïstisch of niet noemen, maar hij gebruikte zijn krachten voornamelijk voor zichzelf. Het meisje was ondertussen gaan andenken over een betekenis van zijn naam. Voor zover hij wist niet, zijn ouders hadden vast niet de moeite genomen om daar over na te denken. "Nou bedankt." hij klonk niet verbaast of overdonderd, hij wist dat hij knap was. Alleen de meeste mensen kwamen daar niet zo snel mee. "Jij mag er ook wel wezen." hij ging met zijn hand door zijn haar en pakte een sinaasappel die hij met een mesje verloste van de schil zodat hij ook een partje kon nemen. "Wil je er een?" bood hij aan.

Lilith grinnikte om zijn woorden maar vooral zijn reactie op haar constantering. De jongen voor haar wist duidelijk al dat hij knap was. Daarna deed ze een paar stappen naar hem toe en zei vrolijk," Ja graag." En keek verlangend naar de sinaasappel in de handen van de jongen. Het deed haar denken aan het vergif van één van de vruchten op een klein eilandje waar ze ooit was geweest. Het smaakte heel zoet en je zou haast niet merken dat het een vergif is tot je keel helemaal dicht gaat zitten en je geen adem meer kunt happen. Geweldig spul vond ze dat. Wanneer ze dat gebruikte als moordwapen dan bleef ze altijd toekijken. Mensen zien spartelen en happen naar adem terwijl zij wist dat het gedaan was met hun. Er bestond geen tegengif.
~~

Was eigenlijk ook wel te verwachten....

true
-
Elijah knakte de sinaasappel open en gaf de helft aan Lilith, "Eetsmakelijk." het meisje kwam vrolijk over. "Waarom reis je met een tovenaar mee?" vroeg hij toen hij op de stronk van een oude boom ging zitten. Er was genoeg ruimte voor het meisje om erbij te komen zitten. Voor een jonge vrouw die in de bloei van har leven was, leek het hem niet het leukste wat er bestond.

Lilith pakte gretig het stukje aan en stopte hem gelijk in haar mond. Het zag er erg onvrouwelijk uit, maar goed ze kon er zoals gewoonlijk mee wegkomen. Ze ging naast de jongen zitten, net ver genoeg om niet helemaal tegen hem aan te zitten maar dichtbij genoeg om soms 'per ongeluk' zijn hand of zijn lichaam aan te raken." Ik zie hem als familie en ik hou gewoon van reizen. Mijn moeder is al vroeg overleden en ik heb mijn vader nooit gekend. Hij is gewoon een soort van vervangend iets geweest. En ik krijg de meest uiteen lopende mensen te zien en kan doen wat ik wil zonder dat ik later sorry moet zeggen tegen mensen of afscheid moet nemen omdat ik toch nooit lang op één plek blijf." Zei ze nadat ze haar sinaasappel helft had opgegeten. Ze draaide zich wat meer naar de jongen toe en de jongen had nu duidelijk uitzicht op haar toch niet kleine borsten omdat haar jurk natuurlijk geen schouders had. De zwarte roos boven haar sleutelbeen was iets dat duidelijk opviel net als de littekens in haar nek die lijken op doorn wondjes.

Elijah luisterde naar het verhaal van Lilith, "Dat lijkt me een bijzodnere manier van leven." glimlachte hij. Hij was tevreden met zijn leven, ondanks dat een groot deel van zijn leven zich afspeelde in de criminaliteit. Het zorgde wel voor een goed levensonderhoud. Hij stopte een partje van de sinaasappel in zijn mond. Kort vertrokken zijn wangen wat, ondanks dat de sinaasappel rijp was had hij toch wat zurigs. Toen Lilith zich naar hem toe draaide kon hij het niet laten om een blik op haar decolleté te werpen, maar uiteindelijk ging zijn aandacht naar de tattoeage op haar sleutelbeen, vragend keek hij haar aan. "Heeft dat betekenis?"

Lilith moest haar lach inhouden om zijn woorden," Dat lijkt me een bijzondere manier van leven." Hij moest eens weten. Ze volgde zijn blik van haar borsten naar haar tattoo." Een klein beetje, het is een zwarte roos en mijn achternaam is zwarte roos in het indonesisch. Ik ben een echt familie persoon en heb daarom ondanks dat ik hasat geen familie meer heb toch een aandenken aan hun." Nee de tattoo had als betekenis dat ze zichzelf moest herinneren waarom ze moorde. Omdat haar moeder en haar broer dat tegen haar hadden gezegd. De zwarte roos stond inderdaad voor familie, maar eerder voor wat zij haar hadden aangericht. Lilith pakte nog een partje, ondanks dat ze haar eigen helft al had gehad uit de hand van Elijah en raakte zachtjes de palm van zijn hand aan. Daarna nam ze rustig een hap uit het partje alsof het logisch was dat je andermans eten afpakte.

Elijah knikte, hij zou noit een aandenken van zijn ouders willen hebben. Waarschijnlijk zou hij niet eens een rouwkaart ontvangen als ze zouden stervev op een dag. Niet dat dat hem veel kon schelen. Hij had wel andere dingen om zich druk over te maken. Elijah vond het niet erg dat Lilith wat van zijn sinaasappel pakte, er groeide er hier genoeg rond. Hij nam een hapje van zijn part en at deze op. Het smaakte naar zomer. "Eetsmakelijk/" glimlachte hij naar haar.

Lilith maakte nog een klein geluidje dat moest doorgaan als een "HMmmm" maar het kwam eruit als een zacht kreuntje. Niet dat het haar iets boeide. Ze stond op van de boomstronk en draaide even een rondje om haar eigen as om van het weer en de geur en alles om haar heen te genieten. Daarna keek ze weer naar Elijah," wat doe jij hier eigenlijk? " Het was hier super stil en je komt in het komende uur niet één iemand tegen. Als lilith het wilde had ze hem nu gewoon kunnen vermoorden.

Chemène verbleef hier al een tijdje, het was hier rustig en zo kon ze tot rust komen. Er kwamen hier bijna geen mensen. Er waren soms enkele nomaden, maar dat was meestal overdag en lieten haar met rust. Ze leefde van de sinaasappels en het brood dat ze had ingeslagen. Verder dronk ze water uit een verlaten waterput die aan de rand van de boomgaard stond. De waterput had nog prachtig helder water dat brandschoon was en bovendien zacht was op de tong. 's Nachts probeerde ze zoveel mogelijk in de boomgaard te blijven, maar dat was lastig. Ze kon niet verzadigd raken van de konijntjes die ze at. En daarom ging het soms fout.. Het was wel minder, het was niet meer het moordlustige moorden van eerst. Oké dat was gelogen, het was nog steeds moordlustig moorden, alleen met wat minder doden. Oké niet veel minder, maar het was zeker weten minder. Vandaag lag Chemène lui onder een boom, ze maakte zich nog niet druk, er was de hele dag nog niemand langs geweest en dat betekende dat er vanavond niemand hier zou blijven overnachten. Wat weer betekende dat ze niet weg hoefde te gaan. Ze schilde een sinaasappel en liet de stukjes op haar tong smelten. Het sap was heerlijk zoet, dit waren echt de lekkerste sinaasappels die ze ooit gegeten had.

Aan de andere kant van de boomgaard landde Astro. Hij sprong van Chemico af, waarna de vis zijn spullen afwierp en weer wegvloog. De zon scheen heerlijk en al snel had Astro het warm. Voor hij begon met uitpakken, ontdeed hij zich van zijn leren schoenen, zijn leren schouder stukken, zijn kolder van leren ringetjes, zijn hemd dat hij onder het kolder droeg, zijn leren broek en zijn lange onderbroek (niet de onderbroek die wij kennen, maar een speciale voor onder de broek van het harnas). Kortom, hij was nu eigenlijk naakt, alleen zijn gouden ketting hing nog op zijn gespierde borst. Hij pakte een van de normalere broeken uit een tas en trok die aan. Het was een simpele bruine broek die lekker ruim viel, heerlijk in het warme weer. Zijn harnas en kleren vouwde hij op en daarna pakte hij zijn tent en slaapspullen. Aan het eind van de middag was hij klaar met alles. Hij at nog snel wat voor de schemer en gespte toen zijn riem om, met daarin zijn zwaard en messen in hun scheden en aan de andere kant de drie waterflessen. Hij hing zijn pijlenkoker op zijn rug en hing zijn boog gespannen over zijn schouder. Hij stapte, nog steeds in alleen een broek want het was nog steeds te warm, de bosjes in om de streek te verkennen.